- 5 -
Իսկ դու ուրիշինն ես,
Իսկ դու ուրիշինն ես,
Դու’ - ուրիշի՛նը
Դու’, իմ հարազա՛տը,
Մոտի՛կ հարազատը,
Եվ – ուրիշի՛ն...
Ա՛խ, ուրիշին թող որ մեկ ուրիշը լիներ,
Չէ՞ր կարելի, ասա’։
Ա՛խ, դու այդ ինչպե՞ս ես ուրիշինը եղել,
Իմ սիրելի՛, ասա’...
Եվ նա ով է՝ գիտե՛մ
Պարզ է. նա ո’չ կարիճ,
Եվ ո’չ էլ իժ է նա
Գուցե վատ չէ այնքան,
Գուցե լավն է անգամ,
Բայց քեզ համար օտա՛ր – ուրի՛շ է նա...
Պարույր Սևակ /պոեմ/
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
.jpg)
No comments:
Post a Comment