A Game Plan for Game Changers

Bill Taylor, HBR.

A note from Bill: My new book, Practically Radical, will be published three weeks from today. It will be tough for me to think about much else between now and then, so I thought I'd tease out a few essential messages from the book as a way to provide some food for thought for your work. Here's hoping you can apply these ideas inside your organization.

Albert Einstein put it brilliantly: "Problems cannot be solved at the same level of awareness that created them." Some unknown Texas genius put it simply: "If all you ever do is all you've ever done, then all you'll ever get is all you ever got." It's hard to put it any better: These two bits of timeless wisdom capture the spirit of the times in which we work, compete, and lead.

We are living through the age of disruption. You can't do big things if you're content with doing things a little better than everyone else or a little differently than how you did them before. In an era of hyper-competition and non-stop dislocation, the only way to stand out from the crowd is to stand for something special. Today, the most successful organizations don't just out-compete their rivals. They redefine the terms of competition by embracing one-of-a-kind ideas in a world filled with me-too thinking.

That's why, over the past two years, I immersed myself in the struggles and triumphs of 25 organizations that are achieving dramatic results under some of the most trying conditions imaginable. These innovators were not paralyzed by the degree of difficulty associated with their agenda. In fact, they were energized by it. They were making big things happen in new ways — unleashing innovations and driving transformations that will shape the fortunes of their organizations and the future of their fields. In the process, they developed a set of principles that define the work of leaders in every field. Here are four of those principles — simple rules for transforming your company, shaking up your industry, and challenging yourself.


1. What you see shapes how you change. Or, to use a term that's become popular in creativity circles, the best leaders demonstrate a capacity for vuja dé. We've all experienced déjà vu — looking at an unfamiliar situation and feeling like you've seen it before. Vuja dé is the flip side of that: looking at a familiar situation (an industry you've worked in for decades, products you've worked on for years) as if you've never seen it before, and, with that fresh perspective, developing a distinctive point of view on the future.

2. Where you look shapes what you see. The most creative leaders I've met don't aspire to learn from the "best in class" in their industry — especially when best in class isn't all that great. Instead, they aspire to learn from innovators far outside their industry as a way to shake things up and leapfrog the competition. Ideas that are routine in one industry can be revolutionary when they migrate to another industry, especially when those ideas challenge the prevailing assumptions that define so many industries.

3. There's nothing wrong with your organization that can't be fixed by what's right with your organization. There's a difference between making change and breaking with the past. For even the most determined change agents, history and tradition can be unrivaled sources of strength — as the foundation for an enduring sense of purpose that newcomers can't begin to copy; as a reservoir of professional wisdom that gets more valuable as times get more volatile; as an engine of expertise that competitors can't hope to match; as a reminder of founding principles that never go out of style, regardless of how styles change.

4. Success is not just about thinking differently from the competition. It is also about caring more than the competition. In his inspiring book Rules of Thumb, my friend and Fast Company cofounder Alan Webber identifies two questions that demand the attention of leaders. The first is familiar: What keeps you up at night? What are the problems that nag at you? The second is less familiar, but even more important: What gets you up in the morning? What keeps you and your people more committed than ever, more engaged than ever, more excited than ever, particularly as the environment around you gets tougher and more demanding than ever? That's a question every organization needs to ask and answer if it hopes to prosper in an era of hyper-competition and nonstop dislocation. For leaders, the pressing question isn't just what separates you from the competition in the marketplace. It's also what holds you together in the workplace.

There's nothing quite as exhilarating as watching a young organization reshape its field — a blank-sheet-of-paper startup that transforms an industry, a challenger brand that redefines a market. Alas, there's nothing quite as common as watching an established organization — a company that reached great heights in one era of technology, markets, and culture — struggle to regain its stature as a force for leadership in a new era. The work of deep-seated, sustainable change remains the hardest work there is. Good luck as you work on the challenges of change inside your organization.

December 14, 2010
http://blogs.hbr.org/

Քո աչքերի դեմ իմ աչքերը՝ կույր..

Քո աչքերի դեմ իմ աչքերը՝ կույր,
Կա քո հոգու մեջ անթափանց մի մութ,
Քո մութ հայացքում կա մի քնքուշ սուտ՝
Քեզ միշտ թաքցնող մի նուրբ վարագույր...

Փակ են քո սրտի հեռուներն իմ դեմ,
Հավետ քեզ կապված՝ քեզ օտար եմ ես.
Երբ խենթ խնդությամբ փայփայում եմ քեզ՝
Ե՛վ սիրում եմ քեզ, և՛ քեզ չըգիտեմ։

Փակ են քո սրտի հեռուներն իմ դեմ,
Քո աչքերի դեմ իմ աչքերը՝ կույր.
Քո հոգու վըրա կա մի վարագույր,
— Ո՞վ ես դու, ո՞վ ես,— բնավ չըգիտեմ...

/ Վ. Տերյան /

Եվ ամեն անգամ քեզ հանդիպելիս...

Եվ ամեն անգամ քեզ հանդիպելիս
Ես թեթևակի բարև եմ տալիս…
Ու անցորդներին այնպես է թվում,
Թե մենք հազիվ ենք իրար բարևում:
Չգիտեն նրանք և ի՞նչ իմանան,
Որ կանգ է առնում սիրտն իմ մի վայրկյան,
Որ ես քայլում եմ, մի պահ շփոթվում,
Մոռանում աշխարհն, օդ փնտրում օդում…
Բայց անցորդներին այնպես է թվում,
Թե մենք հազիվ ենք իրար բարևում…

Վահագն Դավթյան

Կորչի՜ հինգշաբթին..

Շենքերի առջև պառլամենտների…
Ով ի՜նչ ուզում է` թող այդ էլ անի:
Իսկ ես ուզում եմ … իսկ դու չե՞ս ուզում,
Որ գեթ այս անգամ,
Գոնե այս անգամ …
Հեռավորությունն ինձ ու քեզ երբեք
Չկիսի՜ այնպես,
Ինչպես … հինգշաբթին շաբաթն է կիսում:
Կորչի՜ հինգշաբթին ….

Սևակ

R.S.V.P.

R.S.V.P. stands for a French phrase, "répondez, s'il vous plaît," which means "please reply." The person sending the invitation wo­uld like you to tell him or her whether you accept or decline the invitation. That is, will you be coming to the event or not..?

ՂՈՂԱՆՋ ՀԵՐՈՍԱԿԱՆ

…
Նրանց էր լսում մի ողջ Հայրենիք,
«Պատերազմիկ ենք,
Ոչ թե վայրենիք»:

Նրանց էր լսում թշնամին սաստված.
«Դուք ունեք սուլթան,
Մենք ունենք աստված»:

Նրանց ձայնի մեջ լսեցինք մեզ մենք,
«Մարդ կոտորելը
Սովրեցանք ձեզմեն»...
Ու եկեղեցիք պահքի մեջ մտան՝
Սգավորվեցին
Ամբողջ չորս ամիս,

Քանզի քայլում էր Մաքառումն ինքը
Իբրև գինովցած մի Բարեկենդան:
Սուրբ սեղանների վարագույրները
Փակված մնացին
Ամբողջ չորս ամիս,
Քանզի բացվել էր Հերոսությունը,
Որպեսզի իր տաք
Կրունկների տակ
Ազատությունը ահարկու թնդա :

Հարսներ,
Աղջիկներ,
Մայրեր,
Մանուկներ
Մերկացան իրենց արդ ու զարդերից,
Հագան քուրձ,
Ինչպես հագնում են զրահ:
Եվ ամեն հայ սիրտ
Դարձավ մի սրահ,
Ուր վհատությունն էր հոգեվարում
«Կա՛մ-կա՛մ»-ի հատու հարվածների տակ,
Եվ Ազատության ոգին էր պարում
Որպես վրնջող մի խենթ հովատակ:
110 000 զորքի հանդիման
Մարտնչում էին 6 000 քաջեր:
Չմարդկայնացած թուրքի հանդիման
Մարդեղինացած մի ազգ էր խաչել
Իր բախտն իր վրա:

Եվ սո՛ւրը նրա,
Որ ամբողջ վե՜ց դար սնար էր դարձել
Մեր մանուկների օրոցքի համար,
Սուրբ մատյանների գրքածածկերից
Խենեշ ժպիտով կարել էր բարձեր
Իր հաստ-իգացող նստուկին հարմար,-
Եվ սուրը նրա
Դիպավ մեր խոփին,
Մեր թարթիչ-նետով զինավառ կոպին,
Մեր մամիկների ասեղին ճարտար,
Մեր մանուկների հայացքին հարմար,
Մեր մանգաղների շեղբերին տոկուն,
Մեր թոնիրների խաչերկաթներին,-
Երբեք չմեռած հայկյան մեր ոգուն,
Որ ճառագայթող տասը մատներին
Չէր դրել հինա՝
Հոմանու նման,
Այլ քսել արյուն՝
Հովաննու նման,
Որ Հայտնության օրն ի վերջո հասնի,
Եվ ամեն մի ազգ արժանին տեսնի...
Իր վարդապետի մթին վեղարով
Թե ուզեր՝ գուցե և նա էր կարող
Հարկադիր մարտին միջամուխ լինել՝
Գոտեպնդումի խոսքերով զինել
Հուսահատվածին,
Քաջին մաքառող,
Որպես նորօրյա մի Ղևոնդ երեց:
Սակայն պայքարի զոհասեղանին
Նա բոլորովին ուրի՜շ զենք դրեց:
Իր ժողովրդի
Երգահան որդին
Իր ե՛րգը բերեց
Քաջորդաց մարտին,
Իր «Լո-լո»-ն՝
Մի ջո՛կ,
Մի դասա՛կ,
Մի գո՛ւնդ,
Եվ կռվողների հոգին հանեց թունդ,
Մեկին տասն արեց
Եվ հարյուր՝ տասին,
Նա՛
Խրոխտ «Լո-լո»-ն լուռ Կոմիտասի:
Սիփանա սարը գոռ արձագանքեց՝
Խռպոտ Նեմրութից չափը խլելով.
- Սիփանա՛... Լո՜-լո՜ ...
«Սուրբ Կարապետ» - ի զանգը զիլ զանգեց,
Ամեն մի զանգը՝ մի-մի... յո՜թ հոլով
- Կտրիճնե՛ր, Լո՜-լո՜ ...

Վարագա լեռը,

Շամիրամ-առուն
Նույն մեկ բայն էին անվերջ խոնարհում.
- Սուրը հագեցավ...

Ներկված Եփրատը ափերին տալով.
Վանա ծովակը տրտում խնդալով՝
Իրար ձայն տվին.
- ... Դրեցին պատյա՜ն...
Ո՛չ,
Չհագեցան սրերն, իհարկե,
Սակայն իսկապես դրվեցին պատյան,
Ու երազելով մի ահեղ ատյան՝
Հայ մաքառումը,
Կտո՜ր առ կտո՜ր,
Յուրաքանչյուրը՝ մի կարմիր հատոր,
Այս անգամ նորից չավարտվեց.
Հատվեց՝
Բացականչության ու կախման կետով...

Հայի արյունը նորից լերդացավ,
Ու վերքը դարձավ ապաքինելի:
Կսկիծ ու մրմուռ,
Ճմլող սրտացավ
Աչքերի խոսուն ապակիներին
Գրեցին, թե ե՛րբ ի չիք կդառնան...

Ձմեռը նորից գարուն է դառնում,
Ամառն է կրկին հետևում գարնան,
Ամառվա տեղը գարունն է բռնում,
Եվ նախ՝
Վախվորած, շվար ու մոլոր,
Ապա՝
Աննկատ և ակամայից
Ժպիտն է խաղում շուրթերին հայի.
Թևերն է ծալում ուժասպառ Լո-լո-ն,
Կոկորդն է ցամքում Վայ-աման-վայ-ի,
Նորից է հնչում նորից Նայ-նայ-ը:

Իսկ որտեղ երգը՝
Այնտեղ էլ նա է...

ՂՈՂԱՆՋ ԱՐԹՆՈՒԹՅԱՆ

Եվ վարանումից, վեճերից հետո,
Իբրև եզակի մի բացառություն,
Կանոնագրքի մի զանցառություն,
Անհայտ օրենքի չգրված կետով՝
Լոկ ձայնի՛ համար
Համարվեց նա սան:

Այդ կիզիչ ամառ
Նոր բոթեր հասան:

Սուլթան Համիդը, ի փառս ալլահի,
Ի նշան ահի
Ամեն մի հայի
Եվ ի գիտություն
Իր երկար քթով ամեն տեղ մտնող
Այդ Եվրոպայի,-
Սուլթան Համիդը տարավ ու բերեց
Եվ-
Ապտակի տեղ,
Ապտակի նման -
Շրը՜խկ՝
«Հայաստան» բառը արգելեց,
Լեզվից, քարտեզից, գրքերից, քերեց.
- Ջնջում եմ, չկա՜,
Ալլա՛հը վկա:
Եվ չի՛ էլ եղել,
Եվ չի՜ լինելու.
Քանդողը ես եմ,
Ո՞վ է շինելու...
Իսկապես, քանդածն ո՞վ պիտի շիներ,
Թե Ալեքսանդըր ցարն էլ իր հերթին՝
Սուրբ խաչելության նշանը սրտին,
Քրիստոնեական ժպիտը շրթին՝
Իր «ամենագութ» ձեռքով ցարական
Հայոց պատմությունն, իբրև առարկա.
Արգելեց բոլոր հայ դպրոցներում.
- Չկա՛, չի՜ եղել...

Սուլթանն ու արքան
Ձեռք ձեռքի տվին
Միևնույն թվին...

Իսկ ճեմարանո՛ւմ...
Թուրքախոս սանի կարոտ բերանում,
Անուշ մրգի պես, բայց չհալվելով,
Ի՛նչ բառեր էին հիմա քաղցրանում,
Անհայտությունից հանկարծ բարձրանում
Քաջն Հայկ, Արամ,
Տիգրան Մեծ, Արա,
Մաշտոց, Եղիշե,-
Ո՞ր մեկին հիշել...

Եվ չժանգոտած հին բանալիքը մեսրոպյան տառի,
Նախ դժվարությամբ,
Բայց հետզհետե մի լուրջ բարությամբ,
Ուրախ զնգոցով անվերջ պտըտվեց կողպեքում բառի.
Ու բացեց դռներ՝
Սխրագործության,
Դարպասներ բացեց՝
Ահեղ փորձության,
Եվ զարմանալի՛, անհավատալի՛, ճշմարի՛տ դեպքեր՝
Մահադարձությա՜ն...

Պ. Ս.

ՂՈՂԱՆՋ ԶԱՐԹՈՆՔԻ ԵՎ ԿԵՆՍԱՏՄԱՆ

Եվ խորհել, որ այդ նույն պահին,
Երբ թուրք սուլթանը այսպես վեհաշուք
Տոնում էր ծնունդն ու չմեռնելը հոբելյար Մահի,
Միևնույն պահին
Այդ նույն աշխարհում
Գարուն էր, գարո՜ւն:

Գարուն է, գարո՜ւն,
Բայց մարդասպանին դա չի խանգարում,
Դա չի խանգարում,
Որ արյամբ հորդի հայկական առուն,
Որ դիակներից քարափն անհատակ
Իր պռունկներով գա հավասարվի...

Ա՜խ, եթե անգամ քարե սիրտ ճարվի՝
Մարդկային սրտում բա կրա՞կ կարվի...

Որտե՞ղ էք տեսել որ թել-ասեղով
Կտըրված երակ վերստին կարվի...

Այս արհավիրքից, զուլումից այս չար
Դե, ե՛կ, տնավե՜ր, մի՛ խելագարվի...

Вначале было слово...

Вначале было слово, и слово было 2 байта, а больше ничего не было.

И отделил Бог единицу от нуля, и увидел, что это хорошо.

И сказал Бог: да будут данные, и стало так.

И сказал Бог: да соберутся данные каждые в свое место, и создал дискеты, и винчестеры, и компакт диски.

И сказал Бог: да будут компьютеры, чтобы было куда пихать дискеты, и винчестеры, и компакт диски, и сотворил компьютеры, и нарек их хардом, и отделил хард от софта.

Софта же еще не было, но Бог быстро исправился, и создал программы большие и маленькие, и сказал им: плодитесь и размножайтесь, и заполняйте всю память.

Hо надоело Ему создавать программы самому, и сказал Бог: создадим программиста по образу и подобию нашему, и да владычествует над компьютерами, и над программами, и над данными.

И создал Бог программиста, и поселил его в своем ВЦ, чтобы работал в нем. И повел Он программиста к дереву каталогов, и заповедал: из всякого каталога можешь запускать программы, только из каталога Windows не запускай, ибо маст дай.

И сказал Бог: не хорошо программисту быть одному, сотворим ему пользователя, соответственно ему. И взял Он у программиста кость, в коей не было мозга, и создал пользователя, и привел его к программисту; и нарек программист его юзером.

И сидели они оба под голым ДОСом и не стыдились.

Билл был хитрее всех зверей полевых. И сказал Билл юзеру: подлинно ли сказал Бог: не запускайте никакого софта?
И сказал юзер: всякий софт мы можем запускать, и лишь из каталога Windows не можем, ибо маст дай.

И сказал Билл юзеру: давайте спорить о вкусе устриц с теми, кто их ел! В день, когда запустите Windows, будете как боги, ибо одним кликом мышки сотворите что угодно.

И увидел юзер, что винды приятны для глаз и вожделенны, потому что делают ненужным знание, и поставил их на свой компьютер; а затем сказал программисту, что это круто, и он то же поставил.

И отправился программист искать свежие драйвера, и воззвал Бог к программисту и сказал ему: где ты? Программист сказал: ищу свежиедрайвера, ибо нет их под голым ДОСом.

И сказал Бог: кто тебе сказал продрайвера? Уж не запускал ли ты винды? Программист сказал: юзер, которого Ты мне дал, сказал, что отныне хочет программы только под винды,и я их поставил.

И сказал Бог юзеру: что это ты сделал?

Юзер сказал: Билл обольстил меня.

И сказал Бог Биллу: за то, что ты сделал, проклят ты пред всемискотами и всеми зверями полевыми, и вражду положу между тобою ипрограммистом: он будет ругать тебя нехорошими словами, а ты будешь продавать ему винды.

Юзеру сказал: умножу скорбь твою и истощу кошелек твой, и будешь пользоваться кривыми программами, и не сможешь прожить без программиста, и он будет господствовать над тобой.

Программисту же сказал: за то, что послушал юзера, прокляты компьютеры для тебя; глюки и вирусы произведут они тебе; со скорбью будешь вычищать их во дни работы твоей; в поте лица своего будешь отлаживать код свой.

И выслал Бог их из своего ВЦ, и поставил пароль на вход.

Предчувствие любви страшнее...

Предчувствие любви страшнее
Самой любви. Любовь - как бой,
Глаз на глаз ты сошелся с нею.
Ждать нечего, она с тобой.
Предчувствие любви - как шторм,
Уже чуть-чуть влажнеют руки,
Но тишина еще, и звуки
Рояля слышны из-за штор.
А на барометре к чертям
Все вниз летит, летит давленье,
И в страхе светопреставленья
Уж поздно жаться к берегам.
Нет, хуже. Это как окоп,
Ты, сидя, ждешь свистка в атаку,
А там, за полверсты, там знака
Тот тоже ждет, чтоб пулю в лоб...

(c) Константин Симонов

Անչափ կարոտ եմ շատ պարզ խոսքերի` Տափակ-կրկընվա՜ծ...

Հանգստացրո'ւ ինձ,
Հանգստացրո՜ւ...
Օգնի'ր, որ ցավըս...
Չի՜ անցնի ցավըս:
Գուցէ պետք էլ չէ, որ անցնի ցավը:
Նա էլ է ծնունդ,
Ինչ-որ երեխա
Եվ... իր ապրելու իրավունքն ունի...
Օգնի'ր, որ ցավիս ետևո'ւմ պահվեմ.
Հանգստացրո'ւ ինձ,
Հանգստացրո՜ւ...
Ինչի՞ համար է այս երկմտանքը.
Չէ՞ որ տանջվել եմ ես ազնվորե՜ն:
Թող որ ամեն բան բաց պատկերված չէ,
Սակայն ամե՜ն բան պատկերացված է:
Ինչ-որ հնարքով կողպի'ր մտքերըս.
Հանգստացրո'ւ ինձ,
Հանգստացրո՜ւ...
Անչափ կարոտ եմ շատ պա'րզ խոսքերի`
Տափակ-կրկընվա՜ծ,
Շատ գործածվելուց ողո՜րկ-լպրծո՜ւն,
Բայց նաև միա'կ-չփոխարինվո'ղ
Շատ պա՜րզ խոսքերի:

Թող որ այցելեն ինձ այդ խոսքերը:
Եվ այնժամ գուցե ես ժպտամ նորից
Եվ իմ ժպիտով ինձ հանգստացնեմ:
Սակայն մինչ այդ ի՜նչ խոսքով կուզես
Հանգստացրո'ւ ինձ,
Հանգստացրո՜ւ...

Հանգստացրո'ւ ինձ`
Չգիտե՜մ ինչով:
Գուցե` ոչնչով:
Էլ չկա՜ հրաշք:
Իսկ դու կարող ես հրաշք ստեղծել
Թաքուն երազված կետկետուն քայլիդ հնչուն նազանքով`
Իմ շրջակայքում,
Փոշով խավապատ հայելու վրա`
Քո փորագրիչ-նկարիչ մատի մի խզբզանքով,
Որ նման լինի անհայտ մի լեզվի նշանագրի:
Իսկ սա մի՜շտ ունի ունի թալիսմանի ուժ...
Տո'ւր ինձ մի խորհուրդ,
Խորհուրդ այնպիսի',
Որ ո'չ մի բառով չի բռնադատվում:
Էլեկտրագրի'ր մի գալարագիծ կամ մի լուսալիք,
Ինչպես անում են ճշգրիտ կոչված սարքերը միայն:
Թարգմանությունը մի՜շտ սպանում է:
Քե'զ մի թարգմանիր.
Ի'նձ հանգստացրու,
Հանգստացրո՜ւ...
Տիեզերքի մեձ բոլոր մարմիններն ունեն գնդի ձև:
Եվ հիմա չունեմ ես իմ մեջ ոչի՜նչ,
Որը չլինի հանգույցի' նման,
Կոճակի' նման,
Նաև կորիզի՜.
Սե'րը,
Տանջա'նքը,
Մտքե՜րըս բոլոր`
Հանգույցի' նման,
Կոճակի' նման,
Նաև կորիզի՜:
Տափակացրու.
Ինձ հանգստացրո՜ւ...

Ասա. «Հերի՜ք է»:
Եվ ասա. «Կա'նգ առ»:
Ու ես կանգ կառնեմ,
Ինչպես նագնում են
Տրամվայների մոտեցող-հասնող շնչառությունից,
Ինչպես կանգնում են փակ դռան հանդեպ:
Ու ես չե'մ ուզում ոչի՜նչ ուզենալ.
Ո'չ այն պատճառով,
Որ ուզենալը վիրավորիչ է,
Այլ ա'յն պատճառով,
Որ պատճառ չկա բան ուզենալու:
Բայց, այսուհանդերձ, ինձնից էլ թաքուն,
Գուցե կուզեի մի պահ կանգ առնել,
Ինչպես կանգնում են
Ո'չ թե մոտեցող տրամվայների շնչառությունից,
Փակ դռան առջև,
Այլ այնպես,
Ինչպես կանգնում են նաև ծաղկի՜ հանդիման...
Դու այնպե'ս ուզիր,
Որ ես չուզենա՜մ.
Հանգստացրո'ւ ինձ,
Հանգստացրո՜ւ...

Պ. Սևակ

Ես ձմերուկ եմ:

-Բժիշկ ջան, կարելի՞ է:
-Համեցեք, նստեք, ինչի՞ց եք գանգատվում:
-Չեմ գանգատվում, ինձ էսպես շատ լավ է, ուղղակի մարդկանց դա դուր չի գալիս:
-Ի՞նչը:
-Դու լա՞վ բժիշկ ես, բժիշկ ջան:
-Հա, ինձ բոորը սիրում են:
-Հա, դե ուրեմն լավը կլինես:
-Դե եկեք խոսենք ձեր պրոբլեմի մասին:
-Ի՞նչ պրոբլեմ:
-Դուք նոր ասում էիք, որ մարդկանց դուր չեք գալիս:
-Չէ, ես մարդկանց դուր գալիս եմ, ուղղակի մի բան կա, որ նրանց նյարդայնացնում է:
-Դուք ուզու՞մ եք խոսել այդ մասին:
-Դե փորձեմ: Դուք ինձ գժի տեղ չեք դնի, չէ՞, բժիշկ:
-Գիտեք, ես մի քանի համալսարան եմ ավարտել, ու մասնագիտությունս էլ հենց գժերին ոչ-գժերից տարբերելն է: Այս մի քանի րոպեի ընթացքում պարզ դարձավ, որ դուք հեռու եք գիժ լինելուց: Խոսե՞նք ձեր պրոբլեմից:
-Ես պրոբլեմ չունեմ:
-Հա, կներեք… խոսե՞նք:
-Բժիշկ, ես ձմերուկ եմ: Մարդկանց դա դուր չի գալիս:
-Ոնց թե ձմերուկ եք:
-Մի քիչ դեռ խակ, կտտացնելիս էլ կզգաք: Ուզու՞մ եք` կտտացրեք, տեսեք:
-Չէ, չէ, ինչ եք ասում…
-Այ էդպես, բոլորը նեղվում են նրանից, որ ես ձմերուկ եմ:
-Բայց ինչո՞վ է արտահայտվում ձեր` ձմերուկ լինելը:
-Բժիշկ, կյանքում մեկին կհարցնեի՞ք ինչով է արտահայտվում նրա` դդում լինելը:
-Դուք ձեզ դդու՞մ եք զգում:
-Չէ, ձմերուկ: Հիմա ես ի՞նչ անեմ, բժիշկ:
-Հմմմմ…. Իսկ դուք նեղվու՞մ եք նրանից, որ ձմերուկ եք:
-Չէ, ինձ էսպես շատ լավ է:
-Դե ուրեմն գնացեք ու վայելեք կյանքը:
-Հա բայց իմ ընկերները, բարեկամները ինձ անընդհատ հանդիմանում են:
-Ինչի՞ համար:
-Ձմերուկության:
-Որևէ մեկին նեղությու՞ն եք տալիս ձեր ձմերուկությամբ:
-Չէ…
-Դե լավ, ամեն բան պարզ է: Իրականում ոչ թե դուք պետք է գայիք բուժվելու, այլ բոլոր նրանք, ում ձեր ձմերուկությունը հանգիստ չի տալիս: Դուք միանգամայն առողջ մարդ, էէէէէ, ինչ եմ ասում, ձմերուկ եք: Հաջողություն ձեզ:
-Հիմա ես ի՞նչ անեմ, բժիշկ ջան, մի պրոֆիլակտիկ բան նշանակի, գնամ:
-Արևի տակ երկար մնացեք, որ քաղցրանաք,-ակնոցի վրայով նայելով մեղմ ժպտաց բժիշկը, ով իրոք մի քանի համալսարան էր ավարտել ու շատ իմաստուն էր:
Այցելուի դուրս գալուց հետո նա բացեց իր օրագիրը, ուր միշտ գրում էր, երբ արտահայտվելու կարիք էր զգում ու գրեց.
“Այսօր մոտս մի ձմերուկ էր եկել: Մի քիչ խակ, բայց երջանիկ: Կարող էի նրան դեղեր նշանակել, որ խելքի գար ու նմանվեր բոլոր նրանց, ովքեր իր վրա ծիծաղում են, բայց դե կարիք չկա: Ինքը երջանիկ ձմերուկ է, դեղերից հետո անխուսափելիորեն կդառնար դժբախտ մարդ ու ինքն արդեն կսկսեր ծիծաղել իր նման ձմերուկների վրա:
05.05.200_թ.
Հոգեբան Վատերմելոն“

(C) ''Դար" ակումբ

Հ.Գ. պատահաբար գտա այս պատմվածքը համակարգչիս` տարիների հնությունից փոշոտված արխիվներից մեկում.. չեմ հիշում ինչպես և երբ էր այնտեղ հայտնվել, այնուամենայնիվ...
կարոտում եմ քեզ my fresh yellow lemon... ;*

представь себе: меня нет..

… Вот и сегодня Ёжик сказал Медвежонку:
— Как всё–таки хорошо, что мы друг у друга есть!
Медвежонок кивнул.
— Ты только представь себе: меня нет, ты сидишь один и поговорить не с кем.
— А ты где?
— А меня нет.
— Так не бывает, — сказал Медвежонок.
— Я тоже так думаю, — сказал Ёжик. — Но вдруг вот — меня совсем нет. Ты один. Ну что ты будешь делать?..
— Переверну все вверх дном, и ты отыщешься!
— Нет меня, нигде нет!!!
— Тогда, тогда… Тогда я выбегу в поле, — сказал Медвежонок. — И закричу: «Ё-ё-ё-жи-и-и–к!», и ты услышишь и закричишь: «Медвежоно-о-о–ок!..». Вот.
— Нет, — сказал Ёжик. — Меня ни капельки нет. Понимаешь?
— Что ты ко мне пристал? — рассердился Медвежонок. — Если тебя нет, то и меня нет. Понял?…
Ёжик в тумане

p.s. С 1 Июня всем моим дорогим Ежикам и Медвежатам ;)

Однажды..

I will climb this mountain. They told me it is too high, too far, too steep, too rocky and too difficult. But it’s my mountain. I will climb it. You will soon see me waving from the top or dead on the side from trying...

Երբ լավ ես արդեն' ավելորդ եմ ես...

Ես կգամ քեզ մոտ եվ կասեմ բարեվ,
Կասեմ. ,,ինչպես ես, սիրելիս,,.
Ու երբ ասես լավ, ես այնուհետեվ
Կվերադառնամ' խաղաղ ու հանգիստ...
Երբ լավ ես արդեն' ավելորդ եմ ես...

Ես այնպես հեշտ էի տարվում

Ես այնպես հեշտ էի տարվում,
Ես այնպես հեշտ էի վառվում,-
Իմ թելած ասեղի վրա
Հուլունքի պես էին շարվում:
Եվ հանկարծ…ես՝ վաղու՜ց հանգած,
Վառվեցի, և ի՜նչ – քո սառցից…
Հե՜յ գիտի ծովերից անցա
Ու հանկարծ… խեղդվեցի առվում:

/Պարույր Սևակ/

Իսկ առերե՞ս..

Սիրտ մի դատարկ, հոգի ծարավ,
Մի ձեռք պարզած... անպատասխան,
Թախիծ խորունկ աչքերուն մեջ,
Իսկ առերես միայն ժպիտ...

Դատարկ ժպիտ` հույսի պապակ,
Անվերջ սպասող... անպատասխան:
Միտքը անդունդ` կասկածով լի,
Իսկ առերես այնքան արի...

Անկեղծ, բարի, թեև ունայն,
Բարի՞... սակայն անպատասխան...
Գնա՞լ, մնա՞լ... մոռանա՞լ այն,
Իսկ առերես վստահ այնքան:

Փոթորիկներ հոգու խորքում,
Հարցեր այնքան... անպատասխան,
Գուցե օտար, գուցե հեռու,
Իսկ առերե՞ս... Դարձյալ հեռու...

***

Ի՞նչ ես տանջում. կամ թու՛յլ եղիր,
կամ արի՛-
Կամ հեռացի՜ր, ընդմիշտ գնա՜,
կամ արի՛:
Թե չէ՝ այդպես դու նման ես չփլված,
բայց ուր որ է գլխիս թափվող կամարի:

:(

Մի գուցե մեզ էլ ա՛յս էր վիճակված.
Դու՝ քո զղջումի զնդանում փակված,
Ես՝ իմ զղջումի արջի ճանկերում,
Բանտարկվածի պես ետ - առաջ քայլել
Քո ծանոթ անվան երկու վանկերում...

Քո ծանոթ անվան երկու վանկերում
Բանտարկվածի պես քայլել ետ - առաջ.
Կրակը կողքիս՝ միշտ մնալ սառած.
Բաց դուռը դեմըս՝ բանտարկված մնալ,
Ոչ մի փորձ չանել ու դուրս չգնալ...

Չես հարցնում..

Աչքս բաց՝
Բայց էլի խաբեցիր –
Ոտքերս – ձեռքերս
Կապեցիր:
Հիմա էլ կտրում ես յոթ անգամ,
Բայց գոնե
Մեկ անգամ չափեցի՞ր:

Про жизнь после родов

В животе беременной женщины разговаривают двое младенцев. Один из них - верующий, другой - неверующий.
Неверующий:
- Ты веришь в жизнь после родов?
Верующий:
- Да, конечно. Всем понятно, что жизнь после родов существует. Мы здесь для того, чтобы стать достаточно сильными и готовыми к тому, что нас ждет потом.
Неверующий:
- Это глупость! Никакой жизни после родов быть не может! Ты можешь себе представить, как такая жизнь могла бы выглядеть?
Верующий:
- Я не знаю всех деталей, но я верю, что там будет больше света, и что мы, может быть, даже будем сами ходить и есть своим ртом.
Неверующий:
- Какая ерунда! Невозможно же самим ходить, и есть ртом! Это вообще смешно! Да и зачем? У нас же есть пуповина, которая нас питает. Знаешь, я хочу сказать тебе: невозможно, чтобы существовала жизнь после родов, потому что наша жизнь и так уже слишком коротка.
Верующий:
- Я уверен, что это возможно. Все будет просто немного по-другому. Это можно себе представить.
Неверующий:
- Но ведь оттуда еще никто никогда не возвращался! Жизнь просто заканчивается родами. И вообще, жизнь - это одно большое страдание в темноте.
Верующий:
- Нет, нет! Я точно не знаю, как будет выглядеть наша жизнь после родов, но в любом случае, мы увидим маму, и она позаботится о нас.
Неверующий:
- Маму? Ты веришь в маму? И где же она находится?
Верующий:
- Она везде вокруг нас, мы в ней пребываем и благодаря ей движемся и живем, без нее мы просто не можем существовать.
Неверующий:
- Полная ерунда! Я не видел никакой мамы, и поэтому очевидно, что ее просто нет!
Верующий:
- Не могу с тобой согласиться. Ведь иногда, когда все вокруг затихает, можно услышать, как она поет, и почувствовать, как она гладит наш мир. Я твердо верю, что наша настоящая жизнь начнется только после родов!

Տարիներ հետո քեզ տեսա նորից.../իմ ամենասիրելի բանաստեղծություններից մեկը/

Տարիներ հետո քեզ տեսա նորից,
Սիրտս արտասվեց, բայց ժպտացի ես,
Նույն աղջիկն էիր` չքնաղ բոլորից,
Հոգուս մտերիմ, հարազատ այնպես:

Աչքերդ մեղմ հանգչեցին վրաս,
Ես հպարտ ու վես անցա քո կողքով.
Շուրջս ծածանվեց լուսեղեն երազ.
Եվ ետ նայեցի անզուսպ կարոտով:

Սուտ է, նազելիս, չի զատել երբեք,
Երբեք չի զատել մեզ կյանքը դաժան.
Քույր իմ, ամոքիր սիրտս վշտաբեկ,
Տես, քոնն եմ ես միշտ, քոնն եմ հավիտյան:

Մեղանչել - Զղջում եմ

Պատահել է, որ չեմ սիրել,
Բայց, չգիտեմ ` ինչ՞ի համար ,
Չեմ զլացել անսեր տիրել.
Գրկել եմ կամ համբուրել եմ:
Չեմ ընդունել սրտիս խորքում,
Սակայն լռել – համբերել եմ:

Ես շատ հաճախ այն չեմ տվել , -
Մեղանչել եմ, - կարո~ղ էի.
Ու շատ հաճախ ցած եմ թևել,
Իսկ վեր թևել կարո~ղ էի:
Եվ փախուստ եմ ինձնից տվել`
Ուրիշ տեղ եմ իզուր չվել –
Օտա~ր ոլորտ ` օտա~ր թևով,
Մինչդեռ մնալ կարո~ղ էի,
Կարո~ղ էի և - պարտավոր:

Մեղավոր եմ հույսի համար,-
Չարդարացա~վ `
Ոչ իմ մեղքով .
Եվ կենդանի այն հավատի,
Որ քարացա~վ`
Ոչ իմ մեղքով .
Եվ այն բարի սրտի համար.
Որ չարացա~վ`
Ոչ իմ մեղքով :
Մեղանչել եմ
Եվ այն ըմբոստ երգի առաջ,
Որ խոհեմս պատառեցի.
Այն խոհերի մահվան համար,
Որոնց ծինը խաթարեցի.
Մեղավոր եմ և քո առաջ,
Որ...սիրելուց դադարեցի,
Եվ այն ներման, որ բռնությամբ
Իմ լայն սրտից վտարեցի...

Իսկ ճիշտ ասած`
Ընդհանրապես մեղա գալու քիչ բան ունեմ.


Եթե աշխարհիս ճանապարհները
Լինեին միակողանի լոկ գալու համար
Եվ ոչ գնալու...
Դու ինձ կարող ես հիմա չլսել.
Եվ մի ել լսիր.
Գնա,
Որ ինքդ նույնը հասկանաս
Եվ հասկանալով նաև հասկացնես,
Որ աշխարհումս ճշմարտությունը չի հետազոտվում,
Ճշմարտությունը ապրվում է լոկ:
- Բարի ճանապարհ.
Կյանքի վճռական բոլոր պահերին
Միշտ էլ լռում են մի քանի րոպե.
Այդպես է նաև ճանապարհելիս.
Եվ կարճ են խոսում ճանապարհելիս
Նաև հապշտապ.
Ահա թե ինչ հոգուս խորքերում ու լեզվիս վրա
Բազմակետերն են խոսքերին հախթում,
Եվ ինչ որ զեռուն բառեր են վխտում-
“Իհարկե... Սակայն... և այսուհանդերձ”...
Եվ այսուհանդերձ, թերևս գուցե
-Բարի ... վերադարձ

Մի'... Չի' կարելի

Մի' անիր (այս),
Մի' անիր (այն),
Մի'... մի'... մի'... մի'...

Չի' կարելի (այս բանն անել),
Չի' կարելի (այն բանն անել),
Չի'... չի'... չի'... չի'...

Այս ՙմի՚-ն ու ՙչի՚-ն աջից-ձախից,
Իբրև երկու փակագծեր,
Անլուծելի խնդրի նման
Մեր ողջ կյանքն են մեջտեղ գցել:
Եվ այս խնդիրն ով կլուծի...

Մի' մոռացիր, որ շատ հաճախ, ցանկալի'ս,
Երբ հույս ցանում ու հավատ են շաղ տալիս,
Չի' կանաչում:
Հիշի'ր, որ միշտ ուշանում է ցանկալին,
Իսկ երբեմն էլ, իր ոտքով է երբ գալիս,
Չե~ն ճանաչում:

Քիչ է պատահում...

Քիչ է պատահում որ ինքս ինձնից
Փոքր ինչ գոհ լինեմ:
Դժգոհ եմ հաճախ
Ուրեմն մարդ եմ ու դեռ ապրում եմ:

Բայց ես սիրում եմ ինքս ինձ սիրել:

Իսկ սիրում եմ ինձ, երբ սիրում են ինձ
Ես ինձ այն պահին այնպես եմ ժպտում
Ինչպես ժպտում են այն կոր գերանին
Որ գետի վրա դարձել է կամուրջ
Եվ այն մանուկին որ ոտաբոբիկ
Մտել է առուն և թաց վարտիքով
Կավ է դուրս հանում
Որ նավակ շինի:

Պ. Սևակ

ՀԱՅՐԵՆԻՔ

Քեզնով երդվելիս
Ձեռքս դնում եմ իմ սրտի վրա`
Սեղմելու նրան,
Որ... հանկարծակի չպայթի դողից...

Ինձնով երդվելիս
Ափըս դնում եմ քո մի ափ հողին,
Ինչպես իմ նախնիք` Սուրբ Գրքին իրենց...

Եվ զո՜ւր, իզուր են մեզ ուսուցանել,
Թե յուղոտ մատով Սուրբ Գիրք չեն թերթում:
Ա՜խ, ի՛մ ժողովուրդ, Գի՜րք ժողովողի,
Սուրբ Գիրք... ծամո՜ւմ են... յուղոտ բերանո՜վ`
Քո լավաշիդ պես,
Նշխարհիդ նման...

Եվ աջից նայում`
Տեսնում են հրդեհ,
Ձախից են նայում`
Տեսնում են մոխիր:
Ի՜նչ է. քե՞զ տրվեց կրակը կրթել
Ու դաստիարակել մի ամբողջ նախիր...

Ճակատագրի բերումով դաժան
Ճակատըդ հիմա` փոքրի՜ց էլ փոքրիկ,
Մինչդեռ ճակատիդ գիրը` մեծից մե՜ծ:
Իսկ ո՞վ է դրա ընթերցողն, ո՞ւր է...

Форум МЕЖДУНАРОДНОГО Масштаба.. /mi qich erkar bayc worth reading))

Эстония:Русские козлы, мешают фашиствовать!
Литва:+1
Латвия:+1
Россия:Да пошли вы...
Эстония:Эй, модератор, русские матерятся! Примите меры!
Россия:Да пошли вы...
ЕС(модератор):Соблюдайте правила приличия!

Эстония:Уберем памятник "Воину", построим Рейхстаг!
Россия:Только попробуйте! Краник прикрутим!
Эстония:Модератор! Россия угрожает! "Забанить" их!
Литва:+1
Латвия:+1
ЕС:Будте взаимовежливы!
Россия:Имели мы вас всех ввиду! Модератор, заткни мопсов!

США:Россия много себе позволяет, мы никого не дадим в обиду!
Россия:Мериканцы, вы там свою ПРО себе в рот засуньте, а то мы и вам краники перекроем!
США:Русские свиньи, мы вам покажем демократию! Отдайте нам нашу нефть добром, пока силой не отняли!
Грузия:Русские козлы!
Литва:+1
Латвия:+1
Россия:Да пошли вы...
Грузия:Модератор! Русские опять матерятся!
Украина:Русские, будете материться, мы вступим в НАТО.
ЕС:Достали уже собачиться!..
Россия:Все, закручиваем гайки! Не говорите, что не предупреждали!
ЕС:Мы-то тут причем?
США:Русские оборзели. ЕС, куда ракеты ставить?
Польша:К нам!
Чехия:К нам!
ЕС:Мож не надо? Без газа нам туго будет!
Британия:Русские полонием травят всех подряд!
США:Это ужастно! Полоний опасен!
Япония:Ага, он был полезен только для Хиросимы, спасибо США! Русские, отдайте Курилы, нам некуда размножаться!
Россия:Вы там все обкурились что ли? Модератор куда смотрит?
США:Такая риторика недопустима!
Грузия:Русские нас бомбят!!! Хэлп!!!
Россия:Грузины, вы там с перепоя все, что ли?
США:Русские, следите за базаром!
Россия:Да пошли вы все...
А потом на хостинге накрылось китайское железо...

ЕС:давайте разберемся
США:чего разбираться - Россия виновата!
Россия:согласен с Модератором - давайте разбираться почему Грузия виновата
США:Пусть Росиия успокоится!
Грузия:Русские нас бомбили - у нас и картинка есть!
Россия:Грузины - засуньте себе эту картинку знаете куда?
ЕС:нам картинка грузинов нравится
США:Грузия рисуй еще
Россия:А у нас картинки нет и пошли вы все..

Польша:А еще Россия на форуме eda.pl нас послала
Латвия:+1
Литва:+1
Эстония:+1
ЕС: Польша - За что?
Польша:Еда не нравится
Россия: Польша - Сами жрите вашу тухлятину
ЕС: Россия - полегче с голословными обвинениями
Россия: EC http:::www.eda.plbrazilskayatu hlia..._granitse.html
EC:Фу! Какая гадость. Россия и Польша - сами разбирайтесь. Тут не eda.pl
Польша:Я буду жаловаться
ЕС:Пишите, почитаем.
Польша:И напишу, про всех напишу!
Англия:+1
Россия:да вы там хоть все опишитесь!
Англия: Россия. А нука быстро мне в почту (berezovskiy@london.uk) все свои логины и пароли!
Россия: Англия. А пошли вы .
Англия:Модераторы! Россия нарушает всё что можно! Куда вы смотрите!
США:+1
Россия:Англия хакеров покрывает. http:::www.uk.ukberezovskiyzak aev_terrorist.php
EC:Все личные претензии в почту.
Россия:Первые нах! Принимаем поздравления - 1 млн. км. Арктики теперь наш. Если кто не верит, пусть нырнет на 4 км. и там увидит наш триколор. Чиллингаров рулит!
США:Наш Президент интересуется: Арктика это где?
Россия:Там, где дофига нефти и газа, но не в Ираке
США:Брехня! Норвегия говорит, там только норвежская семга добывается.
Россия:Поправочка: русская семга. И нефть и газ. Русские. И алмазы. И много других вкусняков. Так где поздравления?
Канада:-1
Норвегия:-1
Исландия:-1
Швеция:-1
Финляндия:-1
Дания:-1
США:Это не легитимно!
Россия:Вы нырните на 4 км. сначала, а потом говорите.
США:Модератор, примите меры, мы нырнули и увидели, что все дно Мирового океана утыкано российскими флажками!
ЕС:Россия, вам все мало!?! Ну на кой черт вам этот акиян?
Россия:"И стану я владычицей морскою, а США будет у меня на посылках!" Пушкин сказал, чтоб вы знали.
США:Не зарывайтесь! Лучше признайтесь, что пол Грузии разбомбили.
Россия:Наш Президент интересуется: Грузия это где?
США:... это...ну...где-то в штате Georgia?
ЕС:Вообще тут много спорных вопросов: где Грузия, где Арктика и т.п. Нужно независимых экспертов и т.д. Чтобы по правилам нашего форума.
Россия:Ок. Пусть эксперты. Нам все равно, флажок стоит. С посланием экспертов, кстати...
США:Мы против в любом случае!
Россия:Мериканцы, заткнитесь! Ибо Хр*цензура* Ломоносова по нашим прикидкам до самой Венесуэлы протянулся. Т.е. вся эта территория является продолжением Сибирской континентальной платформы. Делайте выводы!
Венесуэла:+1
Грузия:Модератор, а почему молчит ООН
ООН:давайте не будем торопиться и все изучим
Грузия:а чего изучать - у нас есть ракета и картинка
Россия:картинку в зад, а ракету покажи
Грузия:мы вам самим ракету в зад засуним
Россиия:где РАКЕТА?
Грузия:какая такая ракета? мы её потеряли, зачем нам ракета - у нас картинка есть! А вы нам свои картинки покажите???
Россия:А у нас картинки нет и пошли вы все...
ООН:может у кого еще есть картинка?
США:сейчас нарисуем и принесем...
ЕС:ООН banned на форуме думать запрещено!
Папуа Новая Гвинея (новичек):согласен с Грузия, покажите картинки
Руанда:+1
Сомали:+1
Эстония:Папуа Новая Гвинея,Руанда, Сомали ребята а вы откуда? Ладно мы - крупная европейская страна! но вы то куда лезете?....
Латвия:+1
Литва:+1
США:Сомали, а увас нефть есть? ... это я так, просто спросил....для поддержания беседы...
Россия:США, между прочим Сомали вообще древняя родина Чукчей и там уже есть наш флаг....
Сомали:да ладно?
США:Россия, да вы закалибали....
Россия:США могу предложить Мадагаскар, флаг оттуда уже убрали....Тем более, что у вас и мультик про них есть!
США:хорошо давай на е-mail ... там договоримся...
Мадагаскар:+1
Китай:Привет, ослы!
Россия:Но-но, я тоже тут.
Китай:И тебе привет, маленький брат!
США:Мы не поедем на Олимпиаду и заставим всех вас бойкотировать!
Китай:Дулю тебе. У нас 1,5 триллиона акций твоих монстров. Скинем, нафик.
Россия:+1
Белоруссия:+1
США:Да ладно, шутка юмора.
ЕС:Будьте взаимно вежливы.
Китай:А по маодзедуну тебе.
Россия:Идеалы предал?
Китай:Ретруктуризировал. А ты и по сей день в попе.
Мать сыра земля:раз...сь, счас как пошевелюсь азией
Небесная канцелярия:во-во а от нас по яблоку, т.е. по кумполу
Мать сыра земля:а чо они мне флажки тыкают?
Инопланетяне:гы, бугагашечки
Эстония: иноппланетяне, мы ффеликкая земная нация, оппогнавшая всех в своем развии....надерите пожалуйста россии....
Латвия:+1
Литва:+1
Инопланетяне:по просьбе европейских сексменьшенств фторой тунгусский заряжай!!!!
Лабрадор Кони:система разворота земли для нанесения вторым тунгусским по территории США запущена
Мать сыра земля:ДА ПОТИШЕ ТЫ №;№;%;%?%? ради хребта Ломоносова
США:где наше ПРО!!!!!
ЕЭС:в Ж...оржии ваше ПРО
США:АААААААААААААААААААААААААА !
Инопланетяни:- чуваки, там же наш с 1953 в ангаре мучается, препарированным прикидывается, разворачивай!!!!!!!!!!!!
Литва:вотт оппппять России метеоритный дождь для загадывания желаний достался
США:Уф!!!
ВСЕ, кроме Литвы:+1
Сомали:так мы о чем?
ЕС:о роли сексменьшинств в гееполитике
Россия: эстония - вы там что совсем охренели с инопланетянами?
Эстония:модератор утихомирте россию
Эстония: россиия - будите обижать не дадим строить газопровод по нашей земле (или по нашей воде)
Германия: эстония - вы там что совсем охренели со своей водой

Грузия:Мы, так и быть, не будем вступать в крупномасштабный вооруженный конфликт с Россией. Вах!
Россия:Уф! ...пронесло! Спасибо, Добрый Э-эх! А не вы ли партизанили тут давеча в Новгородской области?
Грузия:Это вы сами свои поезда под откос пускаете!
США:....
Россия:А откуда вы знаете про поезд? Мы ничего не говорили...
ЕС:Ребята, давайте жить дружно!
Россия:Модератор попался на плагиате!
ЕС:Сорри, "***" (с) Кот Леопольд, п.с.с, т.136, с.589
Россия:Наш Президент сказал: "Наказать невиновных, поощрить непричастных!". Т.ч. молитесь и трепещите!
США:Эй, русские, наша экспедиция отправилась зачищать Арктику от флажков мусорных!
Россия:Ну-ну...
США:Вам не страшно?
Россия:Пусть боится тот, кто будет полониевые флагштоки убирать
США:F*ck!..
Дания:F*ck!..
Финляндия:F*ck!..
Норвегия:F*ck!..
Швеция:F*ck!..
Эстония:F*ck!..F*ck!..
Литва:F*ckи!..F*ckи!..F*ckи!.. F*ckи!..
Латвия:F*ck!..F*ck!F*ck!F*ckF* ck!.F*ck!FFFFFFFFFFF*СK! йа сильнее ффсех поттержала мировое соопщество
Российское посольство в Вашингтоне обвиняет газету "Вашингтон Пост" в пристрастном отношении к России
Комментируя статью "Вашингтон-пост" под названием "Русская агрессия? Еще одна атака на Грузию", отмечается, что заявления, содержащиеся в публикации, "основаны на необъективных фактах"
Грузия:весь мир знает , что на нас напали. Даже в Америке в газетах об этом написали!
США:да да написали на первой полосе
Россия: Грузия у нас в России на заборах и не такое пишут
Россия: США уточните перевод мы напали на Грузию или Джоржию. а то у нас этими делами разные ведомства занимаются. У кого спрашивать не знаем, чей интузиазизм наказывать не понятно...
Грузия:Слушайте Все - международные эксперты подтвердили, что самолет прилетел с российской стороны - причем три раза... а на третий раз пустила ракету, РОССИЯ АГРЕССОР!
ЕС: Россия вы сознаётесь???
Россия:не, это не наши - наши либо сразу стреляют, либо семь раз мерят
Грузия:нет Ваши - у нас радиоперехват есть. Команда с земли - "НА СЧЕТ ТРИ ХУ...ь"
ЕС:Россия как вам не стыдно...
Россия:МЫ ВСЕ ВЫЯСНИЛИ. МЫ СТРЕЛЯЛИ НЕ ПО ГРУЗИИ, А ПО ДРУЖЕСТВЕННОЙ ОСЕТИИ (ЗАХВАЧЕННОЙ ГРУЗИНАМИ)
Осетия:да, мы не против
США:Осетия это где?
Россия:Осетия это в России, а не в Джоржии , так что все хорошо

ЕС:Внимание всех участников форума! По данным спецкомиссии, на территорию Грузии с российского истребителя была сброшена не ракета, а полониевый флагшток с российским флагом! Именно это послужило причиной скорейшего уничтожения Грузией ракеты, ...тьфу!, флагштока!
Грузия:Предлагаю считать это ядерной бомбардировкой!
Япония:+1
США:Русские оборзели! Уже флаги с самолетов сбрасывают! Мы только не поймем, что они метят?
Россия:Грузины, флаг-то верните! А лучше поставьте на место!
Англия:По данным нашей разведки Ми-6, русские метят места для проведения Олимпийских игр 2014 года!
ЕС:Ерунда! Олимпиада в Сочи пройдет, а не в Грузии и уж тем более не в Арктике! ...Нет!.. Не может быть!.. Неужели!?! Вы хотите сказать, что... О ужас!!!
США:F*ck!
Грузия:ohmy.gif, my God!
Россия:Бл*, у нас завелся "крот"...

Ինտերնետը ՀՀ-ում ըստ մաթեմատիկների :Ճ

Սարսափում եմ էս լոկ հիմա..

Դու ասում ես, թե սառել եմ,
Բոլո՜ր, բոլո՜ր կրակներս ես վառել եմ
Ու հիմա էլ… մթան մեջ եմ ես խարխափում:
Իսկ ես կասեմ, ես քայլել եմ,
Երբ որ մութ էր՝ ես փայլել եմ,
Բայց չեմ խաբել ես ոչ ոքի ու չեմ խաբում:
Ես չեմ խաբել ո՛չ մի խոսքով,
Ո՛չ մի երգով կամ ակնարկով.
Կա՛մ սիրել եմ, կա՛մ ատել եմ, բայց չեմ խաբել,
Երկու հարկով բարձր եմ ապրել,
Ցած եմ իջել երկու հարկով,
Իջել-ելել, սակայն երբեք չըմ խարխափել:
Թե երբևէ խարխափել եմ՝
Խարխափում եմ ես լոկ հիմա,
Թե երբևէ սարսափել եմ՝
Սարսափում եմ ես լոկ հիմա,
Միայն հիմա՛, երբ չգիտեմ՝
Դու եղե՞լ ես, կա՞ս, թե չկաս,
Միայն հիմա՛, երբ զգու՛մ եմ,
Հասկանում եմ ու սարսափու՛մ,
Թե առանց քեզ, իմ կորա՜ծս,
Այս աշխարհի ինչն է պակաս...

Պարույր Սևակ